PLUMA

Para saan nga baga / itong papel at pluma

At damdamin ng tao / ay naisisiwalat.

Ang lahat ay may taglay / sumulat ng bihasa

Hindi maitatanggi / na sa pluma nagbuhat.

Ang damdamin ng tao / ay maihihinuha

Sa paghawak ng lapis / kaliwa man o kanan.

Sinusulat na sagot / o sinulat na katha

Kabulaanan man to / o katotohanan.

Panulat ng isipan / pluma, na ating dugo

Kung malawak ang isip / maaari kang mabunyag.

Malikot, mapaglaro / taludtod na nabuo

Kung ano mang maisip / ating maihahayag.

Ang bukal ng diwa ko / na lagging nalilihim

Inihahayag ng damdamin kong pagkalalim.

At sa pamamagitan / ng hawak kong pluma

Ay naisusulat ko / ang nasa aking diwa.

Maraming wala ngayon / kung wala nitong pluma

Maging ang panitikan / ay hindi mabubuhay.

Ang ating kasaysayan / siguro’y di natala

At maaaring ang bibiliya’y di naisaysay.

Malungkot na daigdig / takbo ng panulat ko

Sa loob ng silid kong / pagkalungkot umawit

Ingat kong hinahanay / ang salitang may kibo

Sa papel kong lamukos / na muntik pang mapunit

Oh plumang aking dugo / bagsak ng luha’t yugto

Lumilimbag ka parin / sa isipang matuwid

Sino ba ang may mata / na hindi mapupugto

Kung ang tahak ng diwa mo / ay ubod ng pait

Kung minsan sa pagsulat / ay may buntong-hininga

Dahil merong pangamba / sa mga mambabasa

Ngunit wag mag-alala / kung sa iba’y masaysay

Basta’t naihayag mo / ang ang iyong dinadamdam

Sa mga parirala’t / pangungusap na tugma

Ay makakabuo ka ng / makabuluhang tula

Gamit itong pluma / at salitang kay lalim

Lawakan itong isip / at pagtugma-tugmain

Sa paggamit ng pluma / magpakadalubhasa

Galingan at lawakan / ang diwa ng sinulat

Isulat mo’t ihayag / iyong nasasaisip

At kung mas lalo pa nga / ang mga dinidibdib

by: Zeus Pullan